Украінская бюракратыя здзекуецца з бацькоў Міхаіла Жызнеўскага

Атрыманне бацькамі Жызнеўскага штомесячнай выплаты, эквівалентнай 127 далярам, адразу сутыкнулася з супрацьдзеяннем украінскай бюракратыяй. Спярша Жызнеўскім прапанавалі атрымліваць пенсію праз “Укрпошту”. Тое, што праз канвертацыю тыя і без таго невялікія грошы ператворацца ў пыл, чыноўнікаў не цікавіла. Потым ад іх запатрабавалі стаць на ўлік у падаткавую, каб у разе смерці каго з Жызнеўскіх ніхто не змог на тую пенсію прэтэндаваць. А з пачатку лета прэзідэнцкую пенсію ўвогуле перасталі выплачваць.

Украінскі карэспандэнт «Радыё Рацыя» сустрэўся з Аленай Ляшэнка і Юрыем Ляшэнкам, які апякуюцца бацькамі Жызнеўскага ў Беларусі, і Аляксандрам Ясенчуком, прадстаўніком чарнігаўскай “Самаабароны Майдану”, які апякуецца Жызнеўскімі ва Украіне.

Аляксандр Ясянчук: - Міністэрства сацыяльнай палітыкі выпрацавала механізм, згодна якога бацькі Міхаіла Жызнеўскага будуць атрымліваць тую прэзідэнцкую пенсію – кожны па 3250 грыўняў. Гэтыя грошы паабяцалі ці перасылаць асабіста ў Беларусь, ці аддаваць іх у Чарнігаве – пры ўмове, што бацькі будуць ездзіць штомесяц з Гомеля. Але гэтае выдатнае рашэнне было знішчанае ўкраінскай бюракратыяй. Прыязджаць тыя старыя людзі штомесяц у Чарнігаў не могуць. Ніна Васільеўна Жызнеўская ледзьве ходзіць: пасля таго, як яна дазналася пра смерць сына, у яе адняліся ногі. Міхаіл Пятровіч таксама чалавек ва ўзросце, і не можа рэгулярна ездзіць з Гомеля. Сёлета напрыканцы вясны яны ўсё ж прыехалі ў Чарнігаў і напісалі ў Цэнтр сацыяльнай абароны заяву, каб грошы нарахоўвалі на банкаўскую картку. Бо інакш праз канвертацыю грыўні ў беларускі рубель яны губляюць 25 % ад сумы. Але ж ім у гэтым адмовілі. Маўляў, а калі вы памрэце, а грошы замест вас будзе атрымліваць хто іншы? Жызнеўскія напісалі яшчэ адну заяву: маўляў, калі мы памрэм, то сваякі адразу пра гэта паведамяць і павярнуць тыя банкаўскія карткі. Тады чыноўнікі Міністэрства сацыяльнай палітыкі правялі нейкае дзіўнае “унутранае расследванне”, паводле якога высвятлілася, што Жызнеўскія цалкам здаровыя і могуць штораз ездзіць ва Украіну…

Алена Ляшэнка: - Так, стыпендыя сапраўды прызначаная. Але апошнім часам тыя грошы перасталі сплачваць. Бачыла нядаўна бацьку Міхаіла Жызнеўскага, ён сказаў, што ад чэрвеня грошы не нарахоўваюць. Але ж, калі тыя грошы пойдуць у Беларусь, бацькоў загіблага Міхаіла Жызнеўскага адразу паставяць на кантроль: і КДБ, і кантралюючыя фінансавыя службы, і падаткавая… Цяпер што да ўкраінскага боку. Цягам апошніх двух тыдняў было ўжо пяць тэлефанаванняў з Цэнтра сацыяльнага захісту: тэрмінова прыбыць для пастаноўкі на ўлік у Падаткавую службу. Маўляў, а як мы пракантралюем, колькі яшчэ месяцаў пражывуць тыя Жызнеўскія і хто гэта будзе кантраляваць. Праблема вельмі вострая… Усе абацяюць даць рады. Яшчэ летась, падчас сустрэчы з Пятром Парашэнкам, ён урачыста абяцаў і вырашыць гэтае пытанне як мага хутчэй, і прысвоіць Міхаілу Жызнеўскаму пасмяротна званне “Героя Украіны”… Пенсію далі, “Героя Украіны” – не.

Юрый Ляшэнка: Грошы Жызнеўскім перасталі нарахоўваць. Зусім. Вельмі хочацца, каб усе абяцанкі кіраўніцтва Украіны былі выкананыя. І каб старыя Жызнеўскія маглі б збольшага спакойна пажыць, а не кідацца ў розныя бюракратычныя інстанцыі. Тым больш, што гэтыя інстанцыя вымагаюць ад іх невядома чаго… У Гомелі ў іх і так багата праблем. Бацькоў героя “Нябеснай сотні” шмат хто называе “здраднікамі” і “фашыстамі”…

РР: Усё, што адбываецца вакол бацькоў Міхаіла Жызнеўскага, вельмі шкодзіць іміджу Украіны і ўкраінцаў у Беларусі.

Аляксандр Ясянчук: Спадзяюся, мы ўсё ж назіраем узор бюракратычнай тупасці, а не шкодніцтва. Спадзяюся, тыя чыноўнікі проста не разумеюць, што робяць. А, можа, хто і разумее… “Ну, загінуў той Жызнеўскі, і загінуў! Быў супраць Януковіча? Дык ён жа наш прэзідэнт!”

РР: - Можа, ёсць сэнс непасрэдна звярнуцца да Пятра Парашэнкі?

Аляксандр Ясянчук: - Трэба выкарыстоўваць усе магчымыя спосабы. “Грукайцеся, і вам адчыняць!” – сказана ў Святым Пісьме. Будзем грукацца… Чыноўнікі, адказныя за выплаты пенсіі, абяцалі “разабрацца і вырашыць праблему найбліжэйшым часам”. Зрэшты, падобную абяцанку яны ўжо давалі разоў пяць як мінімум.