Імідж «несвабоды слова» ў Беларусі шкодзіць нават змагарам за свабоду

Яніна Мельнікава ўзначальвае аргкамітэт медыя-кампаніі «Журналісты за гістарычную спадчыну», якую праводзіць грамадскае аб’яднанне «Беларуская асацыяцыя журналістаў».

«Беларускія журналісты, якія падтрымліваюць нашу кампанію, шмат пішуць у нашай прэсе аб праблемах захавання гісторыка-культурнай спадчыны Беларусі, — распавядае Яніна Мельнікава. — Кранаючы гэтую тэму, нам хацелася прывесці прыклад стаўлення да помнікаў гісторыі і архітэктуры ў Еўропе, напрыклад у суседняй Польшчы. Я ведала аб існаванні Грамадскага камітэта аднаўлення здабыткаў Кракава і яго актыўнай дзейнасці па ўратаванню гістарычнага цэнтра гэтага прыгожага польскага горада. Таму і звярнулася да гэтай арганізацыі па электроннай пошце».

У адказе, які прыйшоў з Польшчы, журналістцы прапанавалі здабыць інфармацыю аб дзейнасці арганізацыі на яе Інтэрнэт-старонцы. А таксама пазначылі: «Бюро грамадскага камітэту з’яўляецца арганізацыйнай адзінкай Канцэлярыі прэзідэнта Польскай Рэспублікі, а сам камітэт ёсць органам, які дзейнічае пад патранатам прэзідэнта».

Таму, «улічваюxы асаблівасці дзейнасці сродкаў масавай інфармацыі ў Рэспубліцы Беларусь» Яніне Мельнікавай было прапанавана звязацца з прэс-службай Канцэлярыі прэзідэнта Польшчы, якая і мусіла вызначыць «асобу, упаўнаважаную на прадстаўленне адпаведнай і вычарпальнай інфармацыі».

У Канцэлярыі кіраўніка польскай дзяржавы беларускую журналістку накіравалі назад да Грамадскага камітэта аднаўлення здабыткаў Кракава. Але другі ліст у гэтую ўстанову даў прыблізна такі ж вынік, як і першы. З такой самай аргументацыяй: «З боку Грамадскага камітэта аднаўлення здабыткаў Кракава не магу прапанаваць пані далейшай дапамогі, прымаючы да ўвагі сітуацыю ў Рэспубліцы Беларусь як у дзяржаве, улады якой не гарантуюць свабоды дзейнасці сродкаў масавай інфармацыі, а таксама парушаюць міжнародныя нормы ў галіне праў чалавека, што знайшло свой выраз у рэзалюцыях і заявах Рады Еўропы», — адказаў на другі ліст беларускай журналісткі дырэктар бюро арганізацыі Мацей Вілямоўскі.

«Я магу пракаментаваць гэтую сітуацыю адным словам: дагуляліся», — кажа Яніна Мельнікава.

«Мы так часта бывам у Еўропе і так гучна “ныем” аб парушэнняў правоў у Беларусі, што гэта для еўрапейцаў стала ўжо “агульным месцам” і яны проста не хочуць мець з намі справаў, — тлумачыць Яніна Мельнікава. — Да таго ж, усё гэтае ліставанне адбывалася на тле чарговай беларуска-польскай дыпламатычнай “вайнушкі”, калі нашы ўлады адмовілі ва ўездзе польскім палітыкам. Таму не выключаю, што са мной адмовіліся мець зносіны проста як з прадстаўніцай Беларусі — не важна, што менавіта ў Беларусі я прадстаўляю. Гэта сведчыць аб тым, які імідж мы як краіна маем за мяжой».