Сёння Коласаўскаму ліцэю споўнілася чвэрць стагоддзя

5 студзеня 1990 года ў Беларусі паўстала ўнікальная навучальная ўстанова - Беларускі гуманітарны ліцэй імя Якуба Коласа. У 2003 годзе ліцэй страціў свой афіцыйны статус.

Ліцэй працягнуў дзейнічаць у падполлі. Навучэнцы ліцэю паспяхова паступалі ў ВНУ у Беларусі і за яе межамі. Ліцэістамі і выпускнікамі былі рэалізаваныя шэраг музычных і відэапраектаў, паведамляе "Радыё Свабода".

У чэрвені 2003 году коласаўскі ліцэй быў закрыты, і вучні ладзілі пікеты - і перад будынкам ліцэю, і перад міністэрствам адукацыі. Гэты крок уладаў успрымаўся як наступ на беларускамоўнае школьніцтва - можа быць, адзіную заваёву апошняга нацыянальнага Адраджэння, якая яшчэ не была знішчаная ўладамі, піша Сяргей Навумчык.

4 чэрвеня я размаўляў па тэлефоне з Васілём Быкавым, які незадоўга перад гэтым прыехаў у Менск з Прагі. Сярод іншага, мы абмеркавалі падзеі вакол гуманітарнага ліцэю, і Васіль Уладзімеравіч, хаця і адчуваў сябе кепска, пагадзіўся сказаць некалькі слоў для эфіру.

Так здарылася, што гэта было самае апошняе інтэрвію Быкава і самы апошні запіс ягонага галасу. Гэтыя словы і сёння, праз гады, успрымаюцца ня толькі як пажаданне ліцэістам, але і як запавет усім, каму неабыякавы лёс роднай мовы.

Васіль Быкаў: "Тое, што робіцца з беларускім ліцэем на працягу апошніх год, увогуле зразумела і з'яўляецца складовай часткай, я думаю, агульнай палітыкі ў адносінах да нацыянальнай культуры і беларускай мовы.

І калі гэты ліцэй не зачынілі яшчэ некалькі год таму назад, дык толькі таму, што адклалі гэтую аперацыю, каб яе расцягнуць. Каб увогуле, мабыць, не рабіць шуму. Але я думаю, што барацьба ліцэістаў, выкладчыкаў усё-такі павінна прынесці нейкі плён. І таму ўсімі даступнымі спосабамі трэба змагацца за родную мову".