Ігар Скрыпка: Любіць могуць толькі свабодныя людзі

Яна паводзіць сябе ці то як турэмны наглядчык, ці то як выхавацелька ў дзіцячым садку, якая сустрэла свайго былога выхаванца і пачынае з ім сюсюкаць. І хоць выхаванец мае ўжо за 30 гадоў, у яго жонка, дзеці і неблагая праца, яна не заўважае гэтага і ўвесь час спрабуе з ім цацкацца.

Хто пакутуе з гэтай нагоды? У першую чаргу, мы самі, бо дзяржава не дае нам “пасталець” і абраць той фармат жыцця, які нам насамрэч патрэбен. Але, як ні парадаксальна, сама дзяржава пакутуе таксама. Чаму так атрымліваецца? Адказы — у прамове літаратара і перакладчыка Ігара Скрыпкі.