24 красавіка ў Мінску — лекцыя "На варотах серп і молат, а у хаце смерць і голад"

Голад быў штодзённай рэальнасцю для жыхароў Беларусі практычна ўвесь перыяд СССР, хіба ад 1960-х гэтая праблема ўжо не была актуальнай: "за Брэжневым паелі каўбаскі", — кажуць рэспандэнты.

Самым страшным часам для людзей сталі 1932-1933 гады, калі ад голаду памерлі тысячы сялянаў. Вось такія справаздачы прыходзілі тады з месцаў: "Чакаюць смерці і просяць розных асобаў забраць у іх дзяцей і выратаваць іх ад галоднай смерці".

Голад быў прадказальным вынікам калектывізацыі і жорсткай палітыкі датычнай сялянства, якая дасягнула свайго рэпрэсіўнага піку ў рашэнні аб "ліквідацыі кулака як класа".

Не гледзячы на важнасць, тэма голаду даследавана слаба. Ірына Раманава адзіная, хто шчыльна займалася гэтым сюжэтам 1930-х гадоў у Беларусі, не толькі шукаючы архіўныя дакументы, але і апытваючы непасрэдных сведак. У сваёй лекцыі яна раскажа пра падзеі 1932-1933 гадоў, а таксама прааналізуе перадумовы ўзнікнення голаду.

Ірына Кашталян, у сваю чаргу, зверне ўвагу па пасляваенны голад 1946-1947 гадоў. Даследчыца распавядзе пра стратэгіі выжывання і ролю Заходняй Беларусі ў гэты час.

Акрамя таго на паседжанні будзе прэзентаваная кніга "Минский мужик. Что я видел в Советской России? Из моих личных наблюдений" — унікальная крыніца даследавання беларускай штодзённасці савецкага перыяду.

Мерапрыемства адбудзецца 24 красавіка, у аўторак, па адрасе: Мінск, вул. Сухая, 25 ("Гістарычная майстэрня імя Леаніда Левіна"). Пачатак у 18.30. Уваход вольны!